बिचार

के सबै एनआरएन खराब हुन् ?

प्रशान्त उप्रेती/रक्तदाता/फ्रान्स 

सर्बप्रथम, एनआरएनएको स्थापना किन, कसरी र कहिले भएको थियो भन्ने कुरा बुझ्न जरुरी छ । बिदेशमा रहेका नेपाली र नेपाली मुलका बिदेशी नागरिकको ज्ञान, शिप प्रबिधि र पुंजी परिचालन गर्दै देश बिकासमा टेवा पुराउने उदेश्यले विदेशमा बस्ने नेपालीहरुको सकृयतामा २००३ अगष्टमा एक भेला आयोजना गरी गैरआवासीय नेपाली संघ एन आर एनको स्थापना भएको थियो । गैरआवासीय नपेाली संघका प्रमुख उदेश्य स्थापना कालदेखि संघको उदेश्य विदेशमा बस्ने नेपालीहरुलाई एकजुट बनाउने अनि विदेशमा आर्जन गरेको शिप ज्ञान प्रबिधि र पुँजीलाई नेपाल भित्राएर देशलाई सामाजिक अनि आर्थिक योगदान दिने हो ।

संघको संस्थागत विस्तारसंगै अन्य बिषयहरु थपिने क्रम जारी छ । बिदेशी मलुकमा नेपाली संस्कृति अनि पर्यटन प्रबर्धन गर्ने, नेपालमा प्रत्यक्ष बिदेशी लगानीलाई भित्र्याउन उत्प्ररेकको रुपमा कार्य गर्ने, रक्तदानलाई आधुनिक प्रबिधिसंगै सुरक्षित रगत संचारमा सहयोग गर्ने, विभिन्न बिकट गाउँहरुमा स्वास्थ सिविरहरु संचालन गर्ने, आदि ईत्यादि ।

हामी बिदेशिनुको मुख्य कारणनै जनबादी क्रान्ति छोड्ने निहुमा बिश्वकै शान्त मुलुक बुद्धको जन्मभुमीलाई भौतिक संरचना तहस नहस पारी हजारौं नेपाल आमाका सन्तानलाई क्रान्तिकारी जनयुद्धको नाममा आफ्ना बेक्तिगत स्वार्थ पूर्तिका लागि हत्या गरिएपछि या जबर्जस्त युद्धमा होमीन बाध्य पारेपछि, देशमा शान्ति, सुरक्षा खल्बलिएपछि देशमा लगानी गरेकालाई चन्दा आतंकले पिरोलेपछि, आमाका घाटिका सिक्री अनि बाबुको स्वयम्बरको औंठी बेचेर हामी बिदेशिन बाध्य भएका हौं ।

देश १० बर्षे गृहयुद्धले आक्रान्त भएको बेला हामी भने अझ बढी शिप प्रबिधि ज्ञान अधि समेट्न तल्लिन थियौं ।अनेक राजनीतिक गठ-बन्धन अनि समजधारीका नाममा सत्ता हडपेपछि ति तिखारिएका अनि ब्यबस्थित अनि बिकशित देशमा माझिएका युवा वर्ग देश फर्केन आफ्ना १२ बज्ने भएकाले 

हतारमा गैर आबसिय नेपालीहरुलाई मतदान बाहेक सम्पूर्ण अधिकार दिने भनेर निर्णय गरियो । स्मरण रहोस देश पार्टीगत सिद्धानातले होइन, ज्ञान शिप र नविन विचारले चल्छ । स्मरण रहोस यो पनि, अमेरिका, फ्रान्स जस्ता बिकसित मुलुकमा सरकार प्रमुख बिदेशी मूलका नागरिक भई रहेका छन्, खोइ यहाँ बिकाश रोकिएको ?

देश रेमिटान्सले चलेको छ भन्ने कुरामा दुई मत छैन । प्राकृतिक प्रकोपले देश कुण्ठित भएको बेला बिदेशीको सामु सधै हात फैलाउदै मेरा भूकम्प पिडित जन्मभुमी नेपाल राष्ट्रलाई सहयोग गर भन्दा हामीले सानो महसुस कहिले गरेनौ ? रातभर खाई नखाई अरबका ५० डिग्रीको तातोमा अनि क्यानाडा को – ५० को मुटु जम्ने चिसोमा कमाई पठाको पैसाले गोर्खाको बारपाकमा केही छानो हाल्न गैर आवाशीय नेपाली संघ सफल भयो । विभिन्न राष्ट्रहरुबाट आएको सहयोग भने राजनीतिक तानातानमा जस्तापाता भेटे जस्तापाता, त्रिपाल भेटे त्रिपाल, चामल भेटे चामल बेच्न तल्लिन थिए बिशिष्ट नेता, संसद अनि पूर्व मन्त्रीहरु अर्थात् नेपाल प्रेमीहरु । रातका २ बजे कामले थकित भएर घर फर्किदा विभिन्न संचार माध्यायमहरुमा गैर आवासीय नेपाली एस्तो उस्तो भनेर बदनामका नियतले उठाएको प्रश्नको जवाफ नदिनु भनेको झुटा आरोप प्रत्यारोप सहर्ष स्विकार्नु हो, त्यसैले उठाए बिदेशमा भाडा घोट्दा घोट्दा भाचिएको औंला बीच यो कलम l

संस्था स्थापना कालपछिको सबैभन्दा बढी विबादित महाधिबेसनको रुपमा परिभाषित गरिदैं छ । हो, राजनीतिक गुठबन्दी बढेको हो तर सम्मेलनमा आउने सबै एयरपोर्टको डेस्क ठटाउने अनि सिशा फुटाउने भनेर बदनाम गर्न मिल्छ र ? त्यसो हो भने हरेक राजनीतिक नेता मन्त्री बलात्कारी भ्रस्टचारी भन्ने त ? विदेशबाट नै उपहारमा पठाएको क्यामेरा तेर्स्याएर गलत सूचना प्रबाह गरेर पत्रकारितालाई पत्रुकरिता बनाउने महानुभाव प्रति कठै भन्दा बढी केही भन्न सकिने स्थिति छैन । झन्डै ३००० प्रतिनिधि एक्कै पटक नेपाल भित्रिदा अध्यागमन शुल्क राजस्व हरिया डलर मुलुकले भित्र्याको छ । आन्तरिक अर्थतन्त्रमा समेत योगदान पुगेको छ । प्रत्यक्ष्य या अप्रत्यक्ष्य रुपमा रोजगारी सिर्जना भएको छ । 

नेपालमा भिजिट नेपाल २०२० को पूर्व सन्ध्यामा यो सम्मेलन अझ बढी प्रभावकारी हुने थियो । नेपालमा भिजिट नेपाल २०२० लेखेको फोटो फ्रेम फेसबुकमा राख्दैमा अथवा त्यही संदेश लेखिएको टि-सर्ट लगाउदैमा अथवा २ कौडीका पित् पत्रकारिता गर्नेले भिजिट नेपाल २०२० लेखेको लेख लेख्दैमा यो महान उत्सव सफल हुनेवाला छैन । यतिखेर बिश्वभरी छरिएर रहेका मेहनेती गैर नेपालीहरु जो बिश्वका कुना कुनामा भेटिन्छ यिनीहरुको सही सदुपयोग गरेर बिश्व भरी भिजिट नेपाल २०२० को प्रबर्धनमा लाग्ने हो भने यो साँच्चै नै सफल अनि राष्ट्रको पर्यटन बिकाशमा ठुलो टेवा पुग्ने देखिन्छ ।

हामी रहरले बिदेशिएका नभई बाध्यताले हिडेका हौँ । २० औं वर्षसम्म पढेको शैक्षिक प्रमाण पत्रले खान नदिए पछि, आमाको सिक्री अनि बाउको स्वयम्बरको औंठी धरौटीमा राखी सात समुन्द्र पारी आएका हौं । संगैको छिमेकी जनयुद्दमा बमका छर्राले अंगभंग भई अपांग भएपछि उनलाई व्हील चिएर किन्ने सपना बोकेर हामी बिदेसिएका हौं । हामीले त हाम्रो आमा बाबुको जमानत फिर्ता लिई सक्यौं तर तिमीहरु गद्दार राजनेता हौ, तिमीले आर्थिक लोभमा परी बेचेका नदिनाला कहिले फिर्ता लिने हो ? हेर्न अझै बाँकी छ ।

तिमी साँस्कृतिक सम्पदा आफ्नो नाममा नामसारी गर्दै छौ, हामी भने बिदेशमा नेपाल घर बनाउन लागेका छौं । ऊ आफ्नो गाउँ घरमा मन्दिर, बिद्यालय, पुल बनाउनु परे कहिले हामीले गैर नेपाली भनेका छैन् । सकेको सहयोग गरेका नै छौं । नेपाली बिदेशी भुमिमा जेल परे छुटाउन सक्दो सहयोग गरेका नै छौ, 

मुटुरोगीलाई उपर्चार्थ सहयोग रकम पठाएका नै छौं । चेतना भया ।

एक थान कागजी राहदानीले राष्ट्रबादी भईन्न, राष्ट्रको माया त यो मुटुको कुनामा खोज । सात समुन्द्र पारी रहेपनि, जनै कुश अनि नेपाली भाषाका किताब खोज्नेलाई सोध । कालारात मा घरको खबर न पढी नसुत्ने तिम्रा भाषामा भन्दा गैर नेपालीलाई सोध । सतिले सरापेको मेरो देश जसले राम्रो गर्न खोज्यो त्यही माथि खनिन्छ – आरोप प्रत्यारोप ।

जय देश जय नेपाल, एक पटकको नेपाली सधैको नेपाली !