० केशव स्थापित
पूर्वमेयर, काठमाडौं महानगरपालिका

केशव स्थापितलाई राजनीतिमा रंग नभएको व्यक्ति भनेर चिनिन्छ। उनी कहिले सच्चा माओवादी बन्छन् त कहिले सच्चा एमाले। कहिलेचाहिं उनी सच्चा संघीय समाजवादी वा कुनै वादीका रुपमा देखा पर्छन्। तर, उनी आफूमाथि लागेको यस्तो आरोप पूर्ण असत्य भएको दाबी गर्छन्। उनी आफूलाई राजनीतिज्ञभन्दा पनि विकासप्रेमी नेताका रुपमा परिचय गराउन चाहन्छन् । उनीसँग मुलुकको विकासका सन्दर्भमा मोहन बास्तोलाले गरेको कुराकानीः

तपाईंको पछिल्लो समय केमा बितिरहेको छ ?

म पछिल्लो समय राजनीतिमा भन्दा पनि देशको विकास कसरी गर्ने भन्ने प्लानमा अघि बढेको छु । राजनीतिमा कम र विकास निर्माणका काममा मेरो बढी ध्यान जान थालेको छ । स्वाभाविक रुपमा पछिल्लो समय म एमालेसँग आबद्ध भएकाले मेरो ध्यान एमालेलाई पनि केही गर्नुपर्छ भन्नेमा लागेको छ । मैले एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीसँग यो विषयमा केही कुराकानी पनि गरेको छु । मसँग अहिले करिब दुई दर्जन मेघा प्लान छन् । संविधानसभामा देखिएको अलमलले गर्दा ती मेरा प्लानले अह

० महेश बस्नेत, उद्योगमन्त्री

उद्योगमन्त्री महेश बस्नेतले युवा संघको अध्यक्षबाट राजीनामा दिएपछि युवा संघभित्रको विवादले चरम रुप लिएको छ। युवा संघभित्रको विवादले एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओली र वरिष्ठ नेता माधवकुमार नेपालबीच समेत द्वन्द्व सुरु भएको छ। अहिले पछिल्लो समय दुवै समूहले आ–आफ्नै तयारीसहित भेला र बैठकहरुको आयोजना गर्न थालेका छन्। यसरी हेर्दा यो विवादले पार्टीभित्रको समीकरणलाई समेत फेरबदल गर्ने संकेत देखाएको छ। यिनै विषयमा केन्द्रित भएर उद्योगमन्त्रीसमेत रहेका महेश बस्नेतसँग मोहन बास्तोलाले गरेको कुराकानीः

भर्खरै युवा संघ नेपालको अध्यक्षबाट राजीनामा दिनुभयो । खास कारण के हो ?

म युवा संघ नेपालको दुई कार्यकाल अध्यक्ष भएर काम गरें । त्यसमा पनि पछिल्लो कार्यकाल त मेरो भन्दा पनि साथीभाइको चाहनाले गर्दा नै म युवा संघको अध्यक्ष बनेको हुँ । पछिल्लो कार्यकालमा मलाई अध्यक्ष बनाउनुमा पनि केही कारण थिए भन्ने लाग्छ । पहिलो निर्वाचनमा नेकपा एमालेले असाध्यै थोरै सिट मात्र जितेको थियो । त्यसको प्रमुख कारण एमाओवा

० डा. प्रदीप भट्टराई
forth.state@gmail.com

दुई ध्रुवमा रहेका मुलुकका राजनीतिक मोर्चाहरु अझै पनि ‘विरोधीलाई गलाऊ र आफूलाई माथि पार’को रणनीतिमै छन् । त्यसका लागि सामुन्ने छ, फागुन १६ गते गर्ने भनिएको विपक्षी मोर्चाको जनप्रदर्शन । त्यही प्रदर्शनका आधारमा दुबै पक्ष एकअर्काको नाडी छाम्ने मुडमा देखिएका छन् ।

यदि विपक्षी मोर्चाले भनेजस्तै जनसैलाव उत्रेमा त्यसबाट उनीहरुको पल्ला भारी हुनेछ र सत्तापक्ष सहमति गर्ने दबाबमा पर्नेछ । तर, त्यस्तो भएन र जनप्रदर्शन फितलो भयो भने सत्ता पक्षको पल्ला भारी हुनेछ र विपक्षीलाई अरु लचिलो हुनुपर्ने स्थिति सिर्जना हुनेछ । प्रश्न कसको पल्ला उन्नाइस र कसको पल्ला बीस हुने भन्ने मात्र हो । विकसित पछिल्लो परिस्थितिले मुलुकमा जे गरे पनि सहमतिको विकल्प छैन भन्ने तथ्य भने स्थापित भैसकेको छ ।

अहिले दुबै पक्ष आआफ्नो तयारीमा छन् । उनीहरु सकारात्मक मात्र हैन, नकारात्मक क्याम्पेनमा उत्रेका छन् । पहिलो उनीहरु आफू ठीक भन्दै आफ्ना सबल पक्षहरु गनाइरहेका छन् । र, आफू मात्रै जनताको सक्कली प्रतिनिधि भएको दाबी

० डा. प्रदीप भट्टराई
forth.state@gmail.com

अहिले मुलुक नयाँ संविधानको प्रसव पीडामा छ । एकाथरि सहमति भनिरहेका छन् भने अर्काथरि प्रक्रिया । यहाँ प्रक्रिया भन्नाले बहुमती (बहुमतीय) हो । तर, यहाँ बहुमती (बहुमतीय)लाई प्रक्रिया भनेर उल्झनमा पारिएको छ । यसो गर्दा कसलाई फाइदा या बेफाइदा हुन्छ, त्यो हिसाबकिताब गर्नेले गरेर नै भनेको हुनुपर्छ । सहमति गरे पनि बहुमती गरे पनि संविधान निर्माण गर्ने क्रममा प्रक्रिया अनिवार्य नै हुन्छ । तर, मुलुकको जनमत हेर्ने हो भने यी दुबैलाई छेउको सत्य मात्र मान्न सकिने अवस्था छ ।

मुलुकमा झण्डै पाँच वर्ष भयो, गणतन्त्र, धर्मनिरपेक्षता, समावेशी, संघीयलगायतका जार्गन पसेको । यसबीचमा अर्थ नबुझे पनि यी शब्दहरु अब आम नेपालीका लागि जार्गन रहेनन्, बोलीचालीका चीर परिचित शब्दजस्तै लाग्न थालिसके । गणतन्त्रको कुरा गर्दा, राजा गए, उनको ठाउँमा डा. रामवरण यादव राष्ट्रपति भएर आए, मुलुक गणतन्त्र भैहाल्यो । तर, उनले गरेको भनेको भौतिक राजाको प्रतिस्थापन मात्र हो । बाँकी सांस्कृतिक राजा त उनमा पूरै सरेको छ । श्रीपञ्चमीमा वसन्त श्रवण गर्नेदेखि घोडेजात्रा

० आचार्य प्रभा

‘नेताहरुका लागि थप अंग रक्षक खटाउने भयो रे ।’
अम्बरले खबर सुनायो बलबिरेलाई ।
‘कुन खतराबाट बचाउन !’ बलबीरले प्रश्न तेस्र्यायो ।
‘कुन खतराबाट हुनु र ! जनताबाट नै हो नि ।’ अम्बरेले निरश बन्दै जबाफ दियो ।
‘अनि जनताकै हकहितका लागि उनीहरु बहस गर्दैछन् र, जनताको अधिकारका लागि चर्काचर्की भएको हो भने किन जनतासँगै डर त !’ फेरि बलबिरेले प्रश्न थप्यो ।
अम्बरेले व्यङ्ग्यात्मक मुस्कान छर्दै भन्यो ।
‘हो यही त हामी जनताको कमजोरी हो नि । जबसम्म हाम्रो दिब्यचक्षु र दूरदर्शिताको प्रयोग हुन्न हामी आफैं नेताको रक्षक र नेतालाई माथि चढ्ने भ¥याङ बनिरहन्छौं ्रआखिर नेतालाई पनि डर त जनताकै हो नि । उनीहरु आफैं गोली हानाहान र लट्ठी चार्ज गर्दैनन् क्यारे । यी सब गर्ने त जनता नै हुन् र जनताकै छोरा प्रहरीहरु हुन् ।
अम्बरेको कुरालाई सही थप्दै बलबिरेले भन्यो ।
‘नेताहरु भनेका दिनभर संसद् भवनमा टेबल ठोकाठोक गर्ने हुन् । साँझमा उनीहरु नै रेष्टुरेन्टको टेबलमा रेड लेबल खोल्ने हुन्

० आचार्य प्रभा

मुटु मेरो ओछ्याएर टेक्न खोज्यौ प्रिय
मेरै रगत मसी बनाई लेख्न खोज्यौ प्रिय ।

अविश्वास गर्ने मेरो बानी कैल्यै थे’न
मनबाट हटाएर खेद्न खोज्यौ प्रिय ।

जून बनी तिम्रो मनमा उदाएकै थिएँ
साक्षात जूनै आकाशको भेट्न खोज्यौ प्रिय ।

क्षितिजको रंगसँग रंगीन बन्न खोज्छु
कालो बादल बनी तिम्ले छेक्न खोज्यौ प्रिय ।

तिम्रो मनको फूलबारीमा अदृश्य भई फुल्दा
‘प्रभालाई’ रुखो पत्कर देख्न खोज्यौ प्रिये ।