कला / साहित्य

पलायन

मेरो मौन भाषा

म आँफैलाई भन्दैछु 

देशको कर्णधार बोकेर 

म पलायन हुँदैछु 

तिम्रो ढिकुटी भरिदा

म रित्तिन्दैछु ।

 

तिमीले नौ-पुस्ता पुग्ने बटुल्दा 

म एकै-पुस्तामा सिद्धिदैछु

 

त्यसैले उज्यालो खोज्न 

भविष्य खोज्न 

मन नलागेर पनि 

पलायन हुँदैछु 

 

धेरैचोटि लाटो आँखाले हेरे

बैरो कानले सुने

छामछाम-छुमछुम गर्दै

देशलाई स्पर्ष गरे

अनि 

पसिना बगाए

मेहनत गरे

हिम्मत जुटाए

तर 

दुई छाक जुटाउन सकिन 

तिमीले छरेको संस्कारमा 

म हुर्कनै सकिन 

यसैले,

म पलायन हुँदैछु 

 

देशलाई बन्धक राखेर 

नागरिकलाई बन्धक राखेर 

स्वाभिमानलाई बन्धक राखेर 

माग्नु माग्यौ नि छिमेकसँग

माग्न र थाप्नुको इतिहासमा

देशलाई स्विजरल्याण्ड बनाएर 

सिङ्गापुर बनाएर 

नेपाल बनाउन सकेनौ 

मङ्गल ग्रहमा पानी 

पत्ता लगाउने कर्णधार 

आफ्नै देशमा वेरोजगार भएर 

मनको ढाँडसबाट गिर्दैछन्

गिर्नबाट बाँच्न 

म पलायन हुँदैछु 

म पलायन नहुनलाई 

पलायन हुँदैछु ।

 

अलिकति खुसी

अलिकति सन्तुष्टि 

मनभरीको मानवता 

मनभरीको राष्ट्रियता

मबाट नमरोस्

मर्नबाट जोगिनलाई 

तिमी जस्तो नहुनलाई 

पलायन हुँदैछु ।

दिपा राई पुन

बोष्टन, अमेरिका